Zaburzenia wydzielania potu
Jeśli wysiłek fizyczny wykonywany jest w środowisku gorącym lub o dużej wilgotności, rozpraszanie ciepła jest bardzo utrudnione. Wydalenie 1 litra potu powoduje utratę 2,9 g chlorku sodu, zatem sportowcy intensywnie trenujący wraz z 5 litrami potu tracą około 15 g soli (stąd w sporcie nijak ma się norma 5 g soli na dobę). Są także przypadki osób, które mają problem z pozbyciem się nadmiaru ciepła, ich organizm się przegrzewa, twarz robi się mocno czerwona, co skutkuje koniecznością szybszego zakończenia bądź zwolnienia tempa wysiłku.
Dzieje się tak na skutek zaburzenia wydzielania potu. Może to być spowodowane wieloma czynnikami, takimi jak nadwaga, niedobór snu, nadczynność tarczycy, ponadto niektóre leki i używki, m.in. przeciwgorączkowe, psychotropowe, uspokajające, antyhistaminowe, a także beta-blokery stosowane w leczeniu nadciśnienia tętniczego, nie wspominając już o „cyklach” diuretykami, czy środkami z listy produktów niedozwolonych WADA.
Woda wodzie nierówna
W przypadku osób trenujących wskazane jest regularne picie wody wysoko zmineralizowanej (zawartość minerałów – ponad 1500 mg/l). Dotyczy to przede wszystkim czasu okołotreningowego, tzn. przed, w trakcie i po treningu. Tutaj największą uwagę należy skupić na zawartości w wodzie potasu, magnezu i wodorowęglanów, gdyż to one pozwalają zachować równowagę kwasowo-zasadową krwi i unikać bolesnych kurczów mięśni po treningu.
Jednak ten rodzaj wody nie powinien być stosowany cały czas i w dużych ilościach, gdyż może doprowadzić do przedawkowania minerałów. Dlatego warto w ciągu dnia wybierać wody o zróżnicowanej zawartości mikroelementów.
Jeśli masz kłopoty z trawieniem, dokucza ci nadkwasota, to najlepszym rozwiązaniem będzie woda bogata w wodorowęglany (HC03) – powyżej 500 mg/l. Wodorowęglany neutralizują kwasy żołądkowe, dzięki czemu m.in. łagodzą bóle brzucha po posiłkach.
SPIS TREŚCI
